37

sanki zamanda yolculuk... aradan yıllar geçmiş ve tekrar karşıma çıkan bir hiçkimse... hala hiçbiyerde. hem de bolca yaş almış şekilde. bir günlük tutar gibi yazmışım ne yazdıysam. hoşuma da gitmedi değil. ahh canım drama queen im.:) seni her adımınla her hatanla her kahkahanla çok seviyorum. keşke buradan sana seslenip boşver be takma diyebilsem.. seninle, senin renklerinle, senin aydınlığında, senin karanlığınla, günah saydıklarınla, kahramanca gereksiz sevaplarınla, bitmeyen neşenle, senin gözyaşlarınla, senin yürüdüğün tüm yollardaki her adımınla, her nefesinle gurur duyuyorum. her gün daha güzel oldu. her gün daha farkında. o zamanlar karanlık gibi görünen herşey hiçbirşeymiş meğer. her yer hiçbiryermiş... benim güzel rengarenk kızım... seni ışığın ve renklerin bende daim olmaya devam edecek... bana kendini tekrar hatırlattığın için o cesur ruhuna teşekkür ederim.

geçmişe sevgilerle...

canım ruhum, ne güzel sevmiş , ne güzel yaşamışsın aşkı. bazen taaa içinde bazen çok dışında kalmışsın hayatın. ne güzel yürümüşsün o taşlı sokaklarında küçük şehirlerin. her adımınla dünyalar kadar yol katetmişsin. geriye dönüp baktığımda teşekkürlerle sarılıyorum o kıza. iyi ki be... iyi ki... iyi ki yürüdün. iyi ki hatalar yaptın. iyi ki her şeyi göze alıp dürüst kaldın. kendine teşekkürü hiç bırakmadın iyi ki. iyi ki o günlerden bu yana kendini aramaktan hiç vazgeçmedin iyi ki.. ağladın.. güldün.. yıllarca.. insanlar aldın hayatına sonra kurtuldun kalabalıklardan. kendi kendini yeniden doğurdun. acılı sancılı ama dünyanın en güzel doğumu oldu... kim bilir daha hangi yollar var bekleyen. daima yürüyeceğim seçtiğim yolları... kendi seçtiğim yolları sevgiyle yürüyeceğim. kimseye aldırmadan, kulak asmadan. geçmişe sevgilerle... ama en çok şimdiye...

zaman

yürüyordum. her yeri ezbere biliyordu ayaklarım. yine kayboldum. kayboldum. kayboldum. ruhum başka bir gezegendeymiş gibi yabancı. hiç bilmiyor soluduğu havayı. zihnim kelimelerle savaşıp yeni yollara çıkabilen cümleler arıyordu. ne olduysa oldu. bir anda bir ses duydum. bakışlarımı göğe kaldırdım.kuşlar uçuyordu. uçmak demek eksik olurdu sürü halinde halinde bir danstı bu. o dans bu gezegendeki tüm yolların haritası gibiydi. muhteşem kanat dansları "an"dı. anda kalmaktı. durdum ve sanki kendimi buldum. durdum ve sanki kendimi buldum... dünyadaki bu his aitlikti. uzun zaman sonra ilk kez aitlik... zaman gülümsüyordu an'dan. zamandı işte hep aradığımız sihirli harita! anda kalabilmekti aslolan... kuşlar dans ediyordu gökyüzünde. sanki yalnızca benim için. sanki yalnızca benim an'ım.