zaman

yürüyordum. her yeri ezbere biliyordu ayaklarım. yine kayboldum. kayboldum. kayboldum. ruhum başka bir gezegendeymiş gibi yabancı. hiç bilmiyor soluduğu havayı. zihnim kelimelerle savaşıp yeni yollara çıkabilen cümleler arıyordu. ne olduysa oldu. bir anda bir ses duydum. bakışlarımı göğe kaldırdım.kuşlar uçuyordu. uçmak demek eksik olurdu sürü halinde halinde bir danstı bu. o dans bu gezegendeki tüm yolların haritası gibiydi. muhteşem kanat dansları "an"dı. anda kalmaktı. durdum ve sanki kendimi buldum. durdum ve sanki kendimi buldum... dünyadaki bu his aitlikti. uzun zaman sonra ilk kez aitlik... zaman gülümsüyordu an'dan. zamandı işte hep aradığımız sihirli harita! anda kalabilmekti aslolan... kuşlar dans ediyordu gökyüzünde. sanki yalnızca benim için. sanki yalnızca benim an'ım.