Bugün daha ölüydü kadın için zaman...
daha fazla ölüydü herşey...
savaştan zaferle çıkmak için,
tüm uzuvlarını feda etmişti aşka...
oysa neyi adarsan ada...
yenik düşünce bitiyor işte..
ölüyor ruhlar....
Ruhu ölmüştü kadının...
kendi elleriyle teslim etmişti ruhunu ölüme...
öldürdüğü ruhu, en ufak bir kapı sesinde , ve telefon çalışında tekrar can bulmaya yelteniyordu...
Olmuyordu...
Ölü bir ruhla uyunmuyordu...
Ölü bir ruhla silinmiyordu hiçbirşey...
ve ölü bir ruh yetmiyordu aşkı yoketmeye...
içten içe mucize bekliyodu kadın...
Varsın beklesin...
köreltsin önce herşeyi...
varsın beklesin..
acı çeksin ölü ruhuyla...
