Salı

yük...

artık sadece gülüyorum tüm bu olanlara...
insan neden kendine acır... kendine bakmadan dünyanın hiç bir kısmıyla ilgilenmez..?
sadece kendini sever, sadece kendini sayar, dünya onun için kurulmuş gibi, ve ben onun için kurulmuş dünyayı sırtımda taşıyorum.
peki ya ben artık yorulduysam? taşıyamıcaksam artık başkasına ait bencillikle köreltilmiş bir dünyayı...
sırtımdan atarsam dünyayı artık ona ait bir dünya kalır mı?
en az atlas'ın yükü kadar ağır bir yük sırtımda, ve en az atlas kadar cezalandırılmış , kandırılmış hissediyorum.