kadin bazen ozluyor bazen bıkıyordu... lakin birakmiyordu bu sehir yakasini... her adiminda gecmis carpiyordu yuzune... eski dostlar... hatta hic eskimeyen dostlarini bu kucuk sehirde bulmustu... ilginc seylere kucak acmisti bu sehir... daimi sarhos edebiliyordu o zamanlar... anilari gommeliydi kadin.. yoksa dolasamazdi hicbir sokakta.... isimler her adimda dolaniyordu kafasinda... yine ayni yerdeydi... ayni sehirde... artik son olacagini bir daha burada olmamayi umut ederek uykuya daldi...
